Ik ontving deze week van iemand het volgende gedicht, wat mij bijzonder heeft getroffen en ik als een persoonlijk gebed naar God wil uitspreken:
Van de reis die achter mij ligt
wil ik alleen het geode onthouden
Van de reis die voor mij ligt
wil ik het mooiste hopen
Wat geweest is heeft mij gevormd
wat nog komt zal mij herscheppen.
Eeuwige, als mijn pad onbegaanbaar wordt
wil je mij dan dragen?
Als mijn pad glad wordt,
behoed mij dan voor uitglijden.
En boven al: geef mij ogen en hart
voor de reizigers om mij heen!
Amen
Van de reis die achter mij ligt
wil ik alleen het geode onthouden
Van de reis die voor mij ligt
wil ik het mooiste hopen
Wat geweest is heeft mij gevormd
wat nog komt zal mij herscheppen.
Eeuwige, als mijn pad onbegaanbaar wordt
wil je mij dan dragen?
Als mijn pad glad wordt,
behoed mij dan voor uitglijden.
En boven al: geef mij ogen en hart
voor de reizigers om mij heen!
Amen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten